Η τσουρουφλισμένη φλούδα από τη φωτιά και η σάρκα που «κρατάει» ακόμα την κάπνα, δημιουργούν ένα πατέ που κλείνει μέσα του τη γεμάτη γεύση της ψητής μελιτζάνας. Ανοιχτοχέρα στα αρώματά της και με σαρκώδη νοστιμιά, η ψητή μελιτζάνα αγκαλιάζει όποιο υλικό σταθεί δίπλα της και το κυριεύει.
Αποτελεί ιδανικό τσιπουρομεζέ, τσικνίζει ακόμα και τα κρεατικά της κατσαρόλας, ολοκληρώνει μια μελιτζανοσαλάτα και φτιάχνει μακαρονάδες που απολαμβάνει κανείς μόνο με μάτια κλειστά.